«Καζάνι που βράζει» οι φυλακές

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΟΦΙΑ ΦΑΣΟΥΛΑΚΗ

Αντίποινα περιμένουν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι από τους κρατουμένους, μετά την αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης του Παναγιώτη Βλαστού από τις φυλακές Τρικάλων, λέγοντας χαρακτηριστικά στη γλώσσα των καταδίκων ότι «άνοιξαν καρτέλα».

Οσοι ζουν τους κρατουμένους και μάλιστα από κοντά υποστηρίζουν ότι η αντίδραση δεν θα αργήσει να έρθει, γιατί η αποτυχία του βαρυποινίτη ήταν ένα βαρύ χτύπημα στην κοινότητα των καταδίκων αλλά και των υποδίκων. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές, κυρίως λόγω υπερπληθυσμού, το κοκτέιλ γίνεται εκρηκτικό...

Τέσσερις χιλιάδες περισσότερους κρατουμένους από όσους χωράνε φιλοξενούν οι φυλακές της χώρας, με κάποιους από αυτούς να κοιμούνται στις τουαλέτες, στους διαδρόμους, ακόμη και στα σκαλιά. Η απόπειρα απόδρασης της περασμένης Κυριακής του Παναγιώτη Βλαστού, παρόλο που απέτυχε, ανέδειξε για μία ακόμη φορά τις αδυναμίες του σωφρονιστικού συστήματος, αφού ένας βαρυποινίτης κρατούμενος σχεδιάζει και επιχειρεί την απόδρασή του, κάτι που σε φυλακές άλλων χωρών δεν θα περνούσε ούτε ως ιδέα από το μυαλό...

Η τρίτη κατά σειρά απόπειρα απόδρασης έχει προκαλέσει «πονοκέφαλο» στο υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο έχει σαφώς συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές βρίσκεται στο μη περαιτέρω. Οσες προσπάθειες αποσυμφόρησης και εάν έχουν γίνει, δεν φαίνεται ότι βελτίωσαν τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στα σωφρονιστικά καταστήματα, τα οποία αποκαλούνται «κλουβιά ψυχών»...

Μία σκέψη πριν από λίγους μήνες πήρε σάρκα και οστά στις αγροτικές φυλακές, καθώς με πράξη νομοθετικού περιεχομένου αποφασίστηκε η μεταφορά κρατουμένων χαμηλής εγκληματικότητας σε αυτές, οι οποίες εδώ και χρόνια παραμένουν άδειες. Τέσσερις αγροτικές φυλακές (τρεις ενηλίκων και μία για ανηλίκους) είναι σχεδόν έρημες, αφού από τη μια είναι λίγοι οι κατάδικοι που θέλουν να πάνε σε αυτές, και από την άλλη το καθεστώς ημιελεύθερης διαβίωσης που απολαμβάνουν κάνει διστακτικούς τόσο το υπουργείο Δικαιοσύνης όσο και τα συμβούλια των φυλακών, αφού πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος της... φυγής προς την ελευθερία.

Ωστόσο ποτέ δεν υπήρξε, όπως λένε οι γνωρίζοντες τις φυλακές, γενναία πολιτική βούληση για εκμετάλλευση των αγροτικών φυλακών, όπου και μεροκάματα θα έπαιρναν οι κρατούμενοι και παραγωγή θα υπήρχε και το κράτος θα κέρδιζε.

Πηγή: http://www.agelioforos.gr