Σε απεργία πείνας μέχρι τέλους οι κρατούμενοι στις φυλακές Λάρισας

Εντείνουν τις κινητοποιήσεις τους οι κρατούμενοι στις φυλακές Λάρισας. Από τη Μ. Δευτέρα αρχίζουν απεργία πείνας μέχρι τέλους. Ποια είναι τα αιτήματα τους

Ανθή Κουτσουμπού

Απεργία πείνας μέχρι τέλους, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, θα κάνουν από τη Μ. Δευτέρα κρατούμενοι των φυλακών Λάρισας, αντιδρώντας στις συνθήκες κράτησης και στην καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Οι κρατούμενοι απέχουν εδώ και μία εβδομάδα από το συσσίτιο και από τις 29 Απριλίου θα μπουν στην τελική ευθεία για να πετύχουν τους στόχους τους, κάνοντας απεργία πείνας. Η κινητοποίηση τους αφορά τις αναστολές, τις άδειες, τις κοινωνικές υπηρεσίες και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Αναλυτικά η ανακοίνωση

"Στις 13 Απριλίου, μετά από πρωτοβουλία κρατουμένων της Β’ Πτέρυγας κλήθηκε συνέλευση πτέρυγας, έχοντας ως σκοπό να αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι στη συγκεκριμένη φυλακή και να ξεκινήσει ένας ακηδεμόνευτος αγώνας για την επίλυσή τους. Η ανταπόκριση από τη συνέλευση ήταν θετική και σχεδόν το σύνολο των κρατουμένων δεσμεύτηκε για έναν αγώνα διαρκείας. Ταυτόχρονα, υπήρξε επικοινωνία με τη Γ’ και την Α’ Πτέρυγα, όπου καθολική ήταν η συμφωνία και η συμμετοχή στην πρώτη και μερική, αλλά πολυπληθής παρά ταύτα, στη δεύτερη.

Σχηματίστηκε μια επιτροπή η οποία περιλαμβάνει κρατούμενους και από τις τρεις πτέρυγες, η οποία ανέλαβε την ευθύνη της συνδιαλλαγής με τους κρατικούς φορείς, τόσο εντός όσο και εκτός φυλακής. Έτσι, λοιπόν, όπως και είχε συμφωνηθεί, στις 15/4 η επιτροπή παρουσιάστηκε στη διεύθυνση, ώστε να γνωστοποιήσει επισήμως το γεγονός πως, από τη μέρα εκείνη, οι κρατούμενοι της φυλακής Λάρισας βρίσκονταν σε αγώνα, καθώς και για να κοινοποιήσει τα αιτήματά μας.

Αιτήματα που αφορούν βασικές λειτουργίες της φυλακής και τον τρόπο με τον οποίο η υπηρεσία τις διεκπεραιώνει. Συγκεκριμένα, τέθηκαν 4 βασικά αιτήματα:

Το ζήτημα των αναστολών (της υφ’ όρον απόλυσης που δικαιούται ο οποιοσδήποτε κρατούμενος πληροί τις προϋποθέσεις).

Στο συγκεκριμένο ζήτημα, η μοναδική λέξη που θα μπορούσε να περικλείει μέσα της το πώς λειτουργούν τα αρμόδια συμβούλια είναι η Εκδικητικότητα… Μεγάλες, αδικαιολόγητες και παντελώς αυθαίρετες καθυστερήσεις, ώστε να εξεταστεί η (τυπική για άλλες φυλακές) αίτηση. Ανεκδιήγητες προφάσεις και αιτιολογήσεις για την απόρριψη των αιτήσεων με πιο κραυγαλέα και αρκετά πολυφορεμένη αυτή της «προσχηματικής συμπεριφοράς του κρατουμένου», όπου, με λίγα λόγια, σου λένε πως ναι μεν δεν έχεις κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα, ναι μεν δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κάτι μεμπτό κατά τη διάρκεια της κράτησης, όμως αυτό είναι απλώς ένα θέατρο ώστε να αποφυλακιστείς και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική (και οπωσδήποτε επικίνδυνη) προσωπικότητά σου, την οποία όμως γνωρίζουν πέραν πάσας αμφιβολίας οι δικαστικοί καρεκλοκένταυροι των συμβουλίων..

Επιμονή του να χρησιμοποιούνται περασμένες πειθαρχικές ποινές ως λόγος απόρριψης αιτημάτων, παρά το γεγονός πως νομοθετική διάταξη που ψηφίστηκε πριν λίγο καιρό και τέθηκε σε ισχύ από τις 20 Μαρτίου αναφέρει ρητά τη διαγραφή όλων των πειθαρχικών ποινών από το δελτίο πειθαρχικού ελέγχου του κρατουμένου και απαιτεί να ΜΗΝ λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση τακτικής άδειας, απόλυσης υπό όρο και για τη χορήγηση άλλων ευεργετικών μέτρων. Αλλοδαποί κρατούμενοι, οι οποίοι τηρούν όλες τις προϋποθέσεις για να αποφυλακιστούν (ακόμη και σε μερικές περιπτώσεις έχοντας εκτίσει το σύνολο της ποινής), παραμένουν για μήνες επί μηνών έγκλειστοι στη φυλακή, ουσιαστικά παράνομα.

Το ζήτημα των αδειών.

Και στο ζήτημα των αδειών ισχύουν όσα έχουν γραφτεί για την υφ’ όρον απόλυση. «Προσχηματική συμπεριφορά», αναγραφή πειθαρχικών κλπ., μαζί με ένα εξειδικευμένο μείγμα προφάσεων όπως: «έλλειψη επισκεπτηρίων», «δε σε γνωρίζουμε καλά», «φόβος για τέλεση νέων αδικημάτων», «μεγάλο υπόλοιπο ποινής», «μικρό υπόλοιπο ποινής» (…) κ.λπ. Ταυτόχρονα, τον τελευταίο καιρό, μια από τις κύριες δικαιολογήσεις για το ασύστολο κόψιμο αδειών στο σύνολο των κρατουμένων είναι το ότι ένας πολύ μικρός αριθμός κρατουμένων έχει παραβιάσει την άδεια και, ως εκ τούτου, εφαρμόζοντας λογικές συλλογικής ευθύνης και αντιποίνων, κόβονται σε όλους προς παραδειγματισμό και προφανώς, προς βελτίωση των στατιστικών της φυλακής. Ενημερωτικά, το ποσοστό των κρατουμένων που παραβιάζουν την άδεια αντιστοιχεί στο 2% με 3% από αυτούς που τη δικαιούνται. Ο λόγος που υπάρχει αυτή η κατάσταση σήμερα, είναι γι’ αυτό το ±1% σε κάποιο στατιστικό δείκτη επί των βιβλίων.

Το ζήτημα της κοινωνικής υπηρεσίας.

Η κοινωνική υπηρεσία θεωρητικά, αποτελεί τον μηχανισμό πρόνοιας των φυλακών. Σκοπός και ρόλος της είναι η βοήθεια και στήριξη των κρατουμένων, παρέχοντάς τους υλική, ψυχολογική και ηθική στήριξη. Στις καλύτερες των περιπτώσεων η κοινωνική υπηρεσία αναλαμβάνει τη στήριξη των άπορων και ευπαθών κρατουμένων, παρέχοντάς τους κάποια βασικά είδη (απαραίτητα για την καθημερινή διαβίωση εντός των τειχών) και τη διαμεσολάβηση με την υπόλοιπη υπηρεσία, ώστε να γίνει πιο υποφερτή η συνθήκη του εγκλεισμού. Ταυτόχρονα, έχοντας, υποθετικά, την προαναφερθείσα επαφή με τους κρατούμενους, έχει λόγο στα συμβούλια της φυλακής (όπως αυτά που θα κρίνουν αν θα σου δοθεί άδεια, αν θα κάνει επισκεπτήριο κλπ.). Έχουμε, λοιπόν, την ιδανική αυτή περίπτωση που αναφέραμε ότι, επί της ουσίας, είναι ένα μίζερο απομεινάρι του συστήματος πρόνοιας και με την ύπαρξή τους λειτουργεί ως βαλβίδα αποσυμπίεσης του εξευτελισμού και της καταπίεσης που υφίσταται οποιοσδήποτε βρίσκεται σε καθεστώς εγκλεισμού. Και έχουμε και την περίπτωση της κοινωνικής υπηρεσίας της Λάρισας. Μιας κοινωνικής υπηρεσίας εγκάθετης και ευθυγραμμισμένης πλήρως με την εκδικητική και απαξιωτική προς τους κρατούμενους διεύθυνση. Η εν λόγω κοινωνική υπηρεσία, μην μπαίνοντας καν στον κόπο να κρατήσει τα προσχήματα, δεν επιτελεί τίποτα από τα θεωρητικά της καθήκοντα που αναφέρθηκαν παραπάνω, αποκρυσταλλώνοντας επί της ουσίας τον ρόλο της ως ακόμη ένα κομμάτι του μηχανισμού ελέγχου και πειθάρχησης της φυλακής. Της προτείνουμε να παραιτηθεί από τα τωρινά της καθήκοντα και να επαναπροσληφθεί ως ανθρωποφύλακας ή μπάτσος, αφού αφενός τηρεί όλες τις προϋποθέσεις, αφετέρου πιστεύουμε πως είναι και κρυφή επιθυμία της ίδιας.

Το ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πρόβλημα που αφορά το σύνολο των φυλακών. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι απλά απαράδεκτη ή ανύπαρκτη. Αν είσαι τυχερός και έχεις ένα απλό πονοκέφαλο, θα καταφέρεις να εξασφαλίσεις τα παυσίπονα για την επόμενη φορά που θα σε πιάσει, αφού, μέχρι να το πάρεις, θα έχει περάσει από μόνος του. Αν είσαι άτυχος και έχεις κάτι σοβαρό και κατεπείγον, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αρχίσεις να κλείνεις όποιες εκκρεμότητες έχεις αφήσει ανοιχτές στη ζωή σου… Φυσικά, δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός πως ΚΑΝΕΝΑΣ κρατούμενος ΠΟΤΕ δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα αϋπνίας, αφού το μόνο που υπάρχει σε αφθονία, δεν τελειώνει ποτέ και συνταγογραφείται αφειδώς, είναι τα ψυχοφάρμακα. Όσο για τον οδοντίατρο… μεγάλη κουφάλα.

Συνοψίζοντας, πιστεύουμε πως γίνεται εμφανές στον καθένα πως υπάρχουν ουσιαστικότατοι λόγοι για τους οποίους έχουμε πάρει την απόφαση να ξεκινήσουμε αγώνα, διεκδικώντας, επί της ουσίας, τα αυτονόητα. Η αποφασιστικότητά μας είναι σαφής και επιβεβαιώνεται από το γεγονός πως έχουμε επιλέξει να χρησιμοποιήσουμε τα σώματά μας ως όπλο. Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε στην 5η μέρα αποχής από το συσσίτιο, την οποία και θα κρατήσουμε μέχρι και την Κυριακή 28 Απριλίου. Τη Δευτέρα 29 Απριλίου θα προβούμε σε απεργία πείνας μέχρι τέλους. Μέχρι να αλλάξουν πρόσωπα και καταστάσεις"

Πληροφορίες από alterthess.gr