Στους χώρους που έχουν χτιστεί από την εποχή της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενωσης, μαζί με τις γυναίκες που βρίσκονται εκεί έχοντας καταδικαστεί ή περιμένοντας τη δίκη τους, ζουν και τα μωρά όσων από αυτές έτυχε να καταλήξουν πίσω από τα σίδερα, ενώ ήταν έγκυος ή είχαν μόλις γεννήσει.
Μωρά που έχουν απόλυτη ανάγκη το μητρικό χάδι, την αγκαλιά, αλλά και τον θηλασμό, είναι και αυτά κρατούμενα, τουλάχιστον μέχρις ότου γίνουν τριών ετών.
Τότε οι μητέρες τους τα αποχωρίζονται, αφού οι αρμόδιες αρχές είτε τα παραδίδουν σε μέλη της οικογένειάς τους, αν υπάρχει, είτε τα μεταφέρουν σε ιδρύματα, μέχρι τη στιγμή που οι μητέρες θα βγουν από τη φυλακή και θα είναι έτοιμες και ικανές να τα μεγαλώσουν.
Στο «παιδικό σπίτι», όπως ονομάζεται ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος που διαμένουν τα παιδιά των κρατούμενων, βρεφονηπιοκόμοι και άλλοι λειτουργοί, βοηθούν ώστε τα μωρά να μην αντιλαμβάνονται, στο μέτρο του δυνατού, ότι υπάρχουν περιορισμοί.
Φροντίζουν, μαζί με τις μητέρες, να προσφέρουν στους μικρούς «κρατούμενους» την αγωγή που επιβάλλεται, ώστε όταν θα βγουν έξω, κάπου στα τρία τους χρόνια, να προσαρμοστούν ευκολότερα στα δεδομένα μιας ανοιχτής κοινωνίας.
Οι κρατούμενες δεν περνούν τις νύχτες μαζί με τα παιδιά τους, ωστόσο έχουν στη διάθεσή τους μεγάλο μέρος της ημέρας προκειμένου να βρίσκονται κοντά τους.
Η διεύθυνση των φυλακών έχει μάλιστα εφαρμόσει πρόγραμμα μειωμένων υποχρεώσεων των κρατούμενων που έχουν μαζί παιδί, ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να περνούν περισσότερο χρόνο με τα μωρά, βοηθώντας τα στη σωστή σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη.
Πηγή: Espressonews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου