Δημιουργήθηκε για να βελτιωθεί ποσοτικά και ποιοτικά η καθημερινή τους διατροφή
Γράφει ο Γ. Σ., κρατούμενος
Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι και το μεγαλείο της ανθρωπιάς αναδείχτηκε σ’ ένα από τα πλέον πολυπληθέστερα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, στο Ναύπλιο. Στο ήμισυ της αξίας ενός φραπέ στη παραλία του Ναυπλίου είναι το κόστος της ημερήσιας διατροφής ενός κρατούμενου.
Το μνημόνιο και η λιτότητα χτυπά και εκεί που ανήμποροι άνθρωποι, υπόδικοι,δικασμένοι, μετανάστες ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και σίτισης ενώ οι υπαίτιοι της εξαθλίωσης και διασυρμού αυτής της χώρας και των κατοίκων της συνεχίζουν να απολαμβάνουν μια πλούσια
και άνετη ζωή, δίχως να αισχύνονται.
Aντιθέτως, με τις πράξεις τους και τα ψεύτικα λόγια τους, ζητούν και την στήριξή μας για να συνεχίσουν να εγκληματούν κατά των περήφανων Ελλήνων. Ζητούν τα χρήματα που έφαγαν οι ίδιοι από ασθενείς, συνταξιούχους, ανέργους, πεινασμένους, κρατούμενους, φέρνοντας τους πιο χαμηλά
στα όρια της δυστυχίας και αντοχής τους.
Περήφανοι λεύτεροι άνθρωποι αυτοκτονούν, αφήνοντας τα στίγματα της υπερηφάνειας τους γραμμένα στις αράδες των μέσων ενημέρωσης, πιστεύοντας ότι έτσι θα αφυπνιστούν οι υπαίτιοι και διαχειριστές της χώρας αυτής και να σταματήσουν τον κατήφορο της εξαθλίωσης και ταπείνωσης.
Η ζωή έξω από τα τείχη συνεχίζει με υποτονικούς ρυθμούς, ανάμεσα από την ανασφάλεια και την δυστυχία, ελπίζοντας ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.
Η ζωή εντός των κεκλεισμένων τειχών, σταματά, περνώντας την σιδερόπορτα, και σιδερένια κλούβια στοιβάζουν ανθρώπινες ψυχές. Ένα λάθος της ζωής τούς έφερε εδώ. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που μέχρι χτες τους καλημέριζες και τους έβλεπες να παίζουν με τα παιδιά τους στη γειτονιά. Τώρα είναι δω να πληρώσουν το λάθος τους και να παραμείνουν άνθρωποι και υγιείς, γιατί έξω από τα τείχη τους περιμένουν.
Οι επαναλαμβανόμενες περικοπές λόγω λιτότητας με την ταυτόχρονη αύξηση της εγκληματικότητας γεμίζουν ασφυκτικά τις φυλακές της χώρας. Πατώματα και διάδρομοι γεμισμένα με στρώματα φιλοξενούν και κοιμίζουν εξαθλιωμένα και υποσιτισμένα ανθρώπινα κορμιά. Τώρα πλέον, όσο στοιχίζει ένας μικρός ελληνικός καφές στο καφενείο της γειτονιάς είναι τα ημερήσια έξοδα διατροφής κάθε κρατούμενου.
Οι τεράστιες προσπάθειες των υπευθύνων της διαχείρισης και των μαγειρείων για να καλύψουν την σίτιση των κρατουμένων είναι αγώνας πάλης ανάμεσα σε Δαυίδ και Γολιάθ.
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι βλέπουν ότι δεν επαρκεί η μερίδα φαγητού για τις διατροφικές ανάγκες κάθε κρατούμενου, όμως με ό,τι τους δίνει το κράτος προσπαθούν για το καλύτερο.
Εδώ, στο σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης Ναυπλίου οι υπάλληλοι ζουν από κοντά τα προβλήματα των κρατουμένων και της διαβίωσης τους και η ανθρωπιά ξεδιπλώνει τις πτυχές της, εκεί όπου η αναμάρτητος δικαιοσύνη εκθέτει τα απόβλητα της κοινωνίας, ως νομίζει, προς φύλαξη.
Με πρωτοβουλία και ίδια έξοδα, ο Αρχιφύλακας της φυλακής Κ.Α. δημιούργησε ένα λαχανόκηπο με μελιτζάνες, κολοκύθια, πιπεριές, μαρούλια, αγγούρια και άλλα και μαζί με μία μικρή ομάδα κρατούμενων έχει αναλάβει την φροντίδα του, και έχει καταφέρει με την πλούσια παραγωγή των προϊόντων κήπου να βελτιώσει κατά πολύ το συσσίτιο των κρατούμενων και ποιοτικά και ποσοτικά.
Η πρωτοβουλία και το έργο του τυγχάνει άξιο θαυμασμού από όλους τους συναδέλφους του και ιδίως από τους ίδιους τους κρατούμενους που γνωρίζουν τι γίνεται σε άλλα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας και πως εδώ, ΝΑΙ, υπάρχουν άνθρωποι υπάλληλοι και πως η ανθρωπιά τους φάνηκε στο μεγαλείο της και στο μέτρο του δυνατού.
Από τη δική μας πλευρά οι κρατούμενοι ευχαριστούμε τον Αρχιφύλακα και τους υπαλλήλους, χαιρετίζουμε αυτή την πρωτοβουλία που πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση και σε άλλα σωφρονιστικά καταστήματα αυτής της περήφανης χώρας, γιατί εμείς είμαστε Έλληνες και το φιλότιμο δεν μας αφήνει να βλέπουμε τον διπλανό μας να υποφέρει ενώ μπορούμε να βοηθήσουμε.
Και μην ξεχνάτε ότι και οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι και σέβονται και αναγνωρίζουν το καλό που θα τους κάνεις στις δύσκολες στιγμές που περνάνε. Και ίσως πρέπει αυτή η χώρα να ψάξει να βρει τέτοιους ανθρώπους που με μεράκι και δουλειά θα την βγάλουν από το τέλμα της εξαθλίωσης.
Και πιστεύω ότι όσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ υπάρχει και ΕΛΠΙΔΑ.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΤΑ ΑΡΓΟΛΙΚΑ
Αρ. φύλλου 209 ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου